تو نيکي مي کن و در دجله انداز
اَحْسِنُوا في عَقَبِ غَيْرِکُمْ تُحْفَظُوا في عَقَبِکُمْ.[1]. در حـق بـازمـانـدگـان ديـگـران نـيـکـي کـنـيـد تـا شـمـا را در نسل هاي آينده تان پاس دارند.
در حـق بـازمـانـدگـان ديـگـران نـيـکـي کـنـيـد تـا شـمـا را در نسل هاي آينده تان پاس دارند.
نهج البلاغه، ح 256، ص 1215.