ستايش خداوند
سـتـايـش خـداونـدي را است که از آثار قدرت و جلال کبرياييش آن قدر آشکار ساخته که چشم از عـجـايـب قـدرتـش در حـيـرت فـرو رفته و انديشه هاي بلند انسان ها را از شناختن کنه صفاتش بازداشته است!
اَلْحـَمـْدُ لِلّهِ الَّذِي أَظـْهـَرَ مـِنْ آثـَارِ سـُلْطَانِهِ، وَ جَلاَلِ کِبْرِيَائِهِ، مَا حَيِّرَ مُقَلَ الْعُيُونِ مِنْ عَجَائِبِ قُدْرَتِهِ وَ رَدَعَ خَطَراتِ هَمَاهِمِ النُّفُوسِ عَنْ عِرْفانِ کُنْهِ صِفَتِهِ.[1].