حسود خويشتن











حسود خويشتن



عُجْبُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ اَحَدُ حُسّادِ عَقْلِهِ.[1].

خود شگفتي آدمي، يکي از حسودان خِرد اوست.









  1. نهج البلاغه، ح 203، ص 1182.