نتيجه ناداني و هوا پرستي











نتيجه ناداني و هوا پرستي



عـِبـادَ اللّهِ لا تـَرْکـَنـُوا اِلي جـَهالَتِکُمْ وَ لا تَنْقادُوا لاَِهْوائِکُمْ، فَاِنَّ النّازِلَ بِهذَا الْمَنْزِلِ نازِلٌ بِشَفا جُرُفٍ هارٍ.[1].

بـنـدگـان خـدا! در نـادانـي خـود مـيـارمـيـد، و رام هـوس هـاي خـود مـگـرديد، که فرود آينده بدين منزل، بر لب آبکندي فرود آمده است بيقرار، ريزان و ناپايدار.









  1. نهج البلاغه، خ 104، ص 311.