اين چنين تقوايي داشته باشيد
تـقواي الهي پيشه کنيد، همچون کسي که از همه وابستگي ها برهد، دامن همت به کمر زند، چالاک و کـوشـا بـاشـد و در فـرصـت زنـدگي، بينا و سبک راه سپرد و در کار خير پيشي گيرد و در بـازگشت به پناهگاه خويش بنگرد و به پايان کارها که بازگشت به سوي پروردگار است چشم دوزد.
اِتَّقـُوا اللّهَ تـَقـِيَّةَ مَنْ شَمَّرَ تَجْرِيداً، وَجَدَّ تَشْميراً، و أَکْمَشَ في مَهَلٍ، وَ بادَرَعَنْ وَ جَلٍ، وَ نَظَرَ في کَرَّةِ الْمَوْئِلِ، وَ عاقِبَةِ الْمَصْدَرِ، وَ مَغَبَّةِ الْمَرْجِعِ.[1].