تقوا، عامل پيشي گرفتن











تقوا، عامل پيشي گرفتن



فَمَنْ اَشْعَرَ التَّقْوي قَلْبَهُ بَرَّزَ مَهَلَهُ وَ فازَ عَمَلُهُ.[1].

آن کـه ترس از خدا را شعار قلبي خود قرار دهد در کار خير از اقران خود پيش تازد و کردارش پيروز و پسنديده است.









  1. نهج البلاغه، خ 132، ص 410.