تقواي حقيقي











تقواي حقيقي



اِتَّقُوا اللّهَ تَقِيَّةَ مَنْ سَمِعَ فَخَشَعَ وَ اقْتَرَفَ فَاعْتَرَفَ.[1].

تـقواي الهي پيشه کنيد، تقوايي که همسان تقواي کسي باشد که با دريافت حقايق به خشوع گرايد و چون به گناه آلوده شود، اعتراف کند.









  1. نهج البلاغه، خ 82، ص 187.