آينه فكر











آينه فکر



الْفـِکـْرُ مـِرْآةُ صـَافـِيـَةٌ، وَالاِْعـْتـِبَارُ مُنْذِرٌ نَاصِحٌ. وَ کَفَي أَدَباً لِنَفْسِکَ تَجَنُّبُکَ مَا کَرِهْتَهُ لِغَيْرِکَ.[1].

انـديـشـه آينه اي است شفاف، و عبرت گيري، بيم دهنده اي است خيرخواه. و براي تأديب نفس خويش ‍ همين بس که از آنچه براي ديگران ناخشنودي، بپرهيزي.









  1. نهج البلاغه، ح 357، ص 1256.