حق فرزند
فَحَقُّ الْوَلَدِ عَلَي الْوالِدِ اَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ وَ يُحَسِّنَ اَدَبَهُ وَ يُعَلِّمَهُ الْقُرْآنَ.[1]. حق فرزند بر پدر اين است که بر او نامي نيکو بنهد و نيک ادبش کند و به او قرآن بياموزد.
حق فرزند بر پدر اين است که بر او نامي نيکو بنهد و نيک ادبش کند و به او قرآن بياموزد.
نهج البلاغه، ح 391، ص 1274.