خوش بختي و تيره بختي
اَلسَّعيدُ مَنْ وُعِظَ بِغَيْرِهِ، وَالشَّقِيُّ مَنِ انْخَدَعَ لِهَوَاهُ وَ غُرُورِهِ.[1]. خوشبخت کسي است که از ديگران موعظه بپذيرد و بدبخت کسي است که فريفته هوس و نخوت خويش گردد.
خوشبخت کسي است که از ديگران موعظه بپذيرد و بدبخت کسي است که فريفته هوس و نخوت خويش گردد.
شرح نهج البلاغه، خ 85، ص 208.