پندآموز مخلص











پندآموز مخلص



لَيـْسـَتِ الرُّؤْيـَةُ مـَعَ الاَْبـْصـارِ فـَقـَدْ تـَکـْذِبُ الْعـُيـُونُ اَهـْلَهـا، وَ لا يـَغـُشُّ الْعـَقـْلُ مـَن‌ِ استَنْصَحَهُ.[1].

ديـدن [حقايق] تنها با چشمها [ي ظاهري و حسّي] نيست. چه بسا که چشم ها به صاحب خود دروغ بگويند، اما آن که از عقل راه بجويد، عقل به او خيانت نکند.









  1. نهج البلاغه، ح 273، ص 1223.