واعظ دروني











واعظ دروني



وَاعـْلَمـُوا أَنَّهُ مـَنْ لَمْ يـُعـَنْ عَلي نَفْسِهِ حَتَّي يَکُونَ لَهُ مِنْهَا وَاعِظٌ وَ زَاجِرٌ. لَمْ يَکُنْ لَهُ مِنْ غَيْرِهَا زَاجِرٌ وَ لاَ وَاعِظٌ.[1].

آگاه باشيد آن کس که به خويش کمک نکند و واعظ و مانعي از درون جانش براي او فراهم نگردد از ديگران واعظ و مانعي نخواهد يافت.









  1. نهج البلاغه، خ 89، ص 225.