آداب نصيحت











آداب نصيحت



اِمْحَضْ اَخاکَ النَّصيحَةَ حَسَنَةً کانَتْ اَوْ قَبيحَةً.[1].

براي برادر خود پند را خالص گردان خواه برايش خوش آيند باشد يا ناخوش آيند.









  1. نهج البلاغه، ن 31، ص 933.