بهاي بزرگواري











بهاي بزرگواري



مَنْ کَرُمَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ هَانَتْ عَلَيْهِ شَهَوَاتُهُ.[1].

هر که خويشتن خويش را گرامي دارد شهوتهايش در ديده وي خوار گردد.









  1. نهج البلاغه، ح 441، ص 1293.