اولويت هاي مؤمن
آن کـه نـهـان خـود را اصـلاح نـمـايد، خدا آشکار او را نيکو گرداند، و آن که به کار دينش همّت گـمـارد، خـداونـد کار دنياي او را سامان دهد، و آن که رابطه خود و خدا را نيکو گرداند، خداوند رابطه او و مردمان را نيکو دارد.
مـَنْ أَصـْلَحَ سـَريـرَتـَهُ أَصـْلَحَ اللّهُ عـَلانـِيـَتـَهُ، وَ مَنْ عَمِلَ لِدينِهِ کَفاهُ اللّهُ أَمْرَ دُنْياهُ، وَ مَنْ أَحْسَنَ في ما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللّهِ اَحْسَنُ اللّهُ ما بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النّاسِ.[1].