تاكتيك نظامي











تاکتيک نظامي



فـَإِذَا نـَزَلْتُمْ بِعَدُوٍّ أَوْ نَزَلَ بِکُمْ فَلْيَکُنْ مُعَسْکَرُکُمْ في قُبُلِ الاَْشْرافِ أَوْ سِفاحِ الْجِبالِ، أَوْ أَثْناءِ الاَْنْهارِ کَيْما يَکُونَ لَکُمْ رِدْءاً وَ دُونَکُمْ مَرَدّاً.[1].

چـون هـنـگـامـي کـه بـر سـر [سـپـاه] دشـمـن فـرود آمـديـد يـا دشـمـن بـر سـر شـمـا فرود آمد، لشـگـرگـاهـتان را برفراز بلندي ها، يا دامنه کوه ها، يا بين رودخانه ها قرار دهيد تا شما را پناه و دشمن را مانعي بر سر راه بُود.









  1. نهج البلاغه، ن 11، ص 278.