انصاف با مردم











انصاف با مردم



اِرْضَ مِنَ النّاسِ بِما تَرْضاهُ لَهُمْ مِنْ نَفْسِکَ.[1].

از [بـرخـورد] مـردمـان خـرسـنـد بـاش به همان نسبت که دوست داري مردم از برخورد تو خرسند شوند.









  1. نهج البلاغه، ن 31، ص 921.