عروج شهادت گونه











عروج شهادت گونه



مـَنْ مـاتَ مـِنـْکُمْ عَلي فِراشِهِ وَ هُوَ عَلي مَعْرِفَةِ حَقِّ رَبِّهِ وَ حَقِّ رَسُولِهِ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ ماتَ شهيداً، وَ وَقَعَ اَجْرُهُ عَلَي اللّهِ.[1].

هـر کـس از شـمـا در حـالي کـه حـق پـروردگـار و حـق پـيـامـبـر (ص) و حـق اهل بيت پيامبرش را شناخته باشد در بستر بميرد، شهيد از دنيا رفته و مزد او با خداست.









  1. نهج البلاغه، خ 232، ص 765.