عنايت الهي











عنايت الهي



اِنَّهُ لا يَضِلُّ مَنْ هَداهُ وَ لا يَئِلُ مَنْ عاداهُ وَ لا يَفْتَقِرُ مَنْ کَفاهُ.[1].

خدا هر که را راه نمايد، گمراه نباشد و دشمنش را کسي پناه نباشد و آن را که او کارگزار شد، نيازي [به مال و جاه] نباشد.









  1. نهج البلاغه، خ 2، ص 41.