حکمت 131
[صفحه 165] نماز آنکس که بگذارد و خوش و نيک خداي خويش را کرديده نزديک ز پيکار و جهاد ار ناتوان است کسي ليکن به راه حج روان است چو او سالک به راه کردگار است همان حجش جهاد و کارزار است نموده در شريعت ذات داور زکات از بهر هر چيزي مقرر زکاه تن بدان صوم و صيام است به سالي روزه سي روز تمام است ز خواب و خور نمائي چونکه امساک بدن را سازي از جرم و کنه پاک به تو دستي اگر شيطان نيابد دو دست از ديو نفست دل بتابد جهاد و جنگ بهر زن نباشد که او را نيروئي در تن نباشد خدا نبوشته جاي جنگ بر او که با شويش کند رفتار نيکو چو کرد آسايش مردش فراهم جهادش آن بود بيبيش و بيکم
صفحه 165.